Jet Westbroek | Ontwerper

Van omfietsen tot lunchtijd

Jet Westbroek (53) is een grafisch ontwerper die, of je het wilt of niet, meedenkt over wat jij wilt bereiken. Het liefst is ze erbij vanaf het begin van een project, de ontwikkeling van een website, boek, logo en huisstijl of tijdschrift. Als het effe kan maakt ze ontwerpen met een originele, grappige of verrassende draai. Haar werk gaat van een logo en huisstijlontwerp tot een ‘illustratief ontwerp voor de wanden/muren van een saaie ruimte’. Bij voorkeur met natuur of vogels want ze is een echte vogelaar. Kijk voor meer info en voorbeelden van haar werk op haar website.

‘Sinds zeven jaar werk ik in de Zeepfabriek in Bottendaal. Dat is een oud industrieel pand dat tien jaar geleden is verbouwd. Nu zitten er tien ateliers met allemaal creatieve mensen. Ik deel een ruimte met een illustrator. Inmiddels werk ik bijna 25 jaar als zelfstandig ontwerper en ik heb altijd een externe werkplek gehad. Toen mijn kinderen klein waren, wilde ik niet thuis werken. Daar was teveel afleiding. Ik heb een plek nodig om me te kunnen concentreren. Als ik klaar ben met mijn werk, ga ik naar huis en dan word ik niet meer met werk geconfronteerd. Thuis is thuis. Ik vind het fijn om dat te scheiden.

Van mijn huis naar het atelier is nog geen tien minuten fietsen. Ik probeer mijn route te variëren, anders wordt het zo saai. Daardoor fiets ik soms ook een beetje om. Vaak beslis ik pas op de laatste seconde welke kant ik opga. Onderweg zie ik leuke dingen. Zo heb ik laatst winterpostelein ontdekt langs het fietspad. Dat ben ik gaan plukken om te eten. Ook met wandelen probeer ik altijd nieuwe paadjes uit en ik zorg ervoor dat ik nooit via dezelfde weg terugloop.

‘Op de eerste mooie voorjaarsdag kan ik spontaan gaan wandelen’

We zitten met z’n tweeën in een grote ruimte van zo’n veertig vierkante meter en muren van vier meter hoog. Ruige betonnen muren, industrieel en dus hip. We houden allebei van vogels en hebben een deel van de ruimte ingericht als vogelhut. We hebben nestkastjes opgehangen en vogels op de muur geplakt. De kapstok is een boomstam. Op het moment ben ik op mijn bureau plantjes aan het kweken voor de moestuin. Tuinbonen, peper en sla. Ik heb een groot bureau in een L-vorm. Daarop liggen papieren en bakjes met pennen, maar er blijft genoeg ruimte over voor stekjes. Elke ochtend ben ik heel blij om ze te zien. Ze doen het goed. Met ramen op de zuiden krijgen ze veel zon.

Meestal begin ik met werken tussen negen en tien. Als het niet hoeft, zet ik geen wekker. Soms ben ik vroeg wakker, soms later. Ik werk meestal door tot half zes, zes uur. Vijf dagen in de week, al snoep ik er wel wat uurtjes af. Op vrijdagochtend ga ik altijd eerst naar pilates en op maandagochtend doe ik vrijwilligerswerk bij mensen met dementie. Ook kan het opeens de eerste mooie voorjaarsdag zijn en dan ga ik spontaan een dag wandelen. Soms werk ik extra hard door om aan het eind van de dag nog even een tekeningetje te kunnen maken over de Dagen van het jaar.

‘Ik heb last van uitstelgedrag en kan iets uren uitstellen’

In de ochtend doe ik eerst kleine klusjes zoals mails beantwoorden of iets kleins aanpassen. Vaak zit ik op te hikken tegen grote opdrachten waarbij je iets volledig moet opzetten. Beginnen lukt niet meteen. Ik heb last van uitstelgedrag. Hoe lang dat duurt, ligt eraan hoe ver de deadline ligt. Als iets een dag later klaar moet zijn, ga ik het wel meteen doen. Zo niet, dan kan ik iets gerust uren uitstellen. Ik ga bijvoorbeeld de afwas doen of koffiedrinken met een collega, mijn sociale media checken of nieuws lezen. De Achterklap-pagina van Nu.nl, dan weet je het wel. Als ik eenmaal ben begonnen, kan ik bijna niet meer stoppen. Dan duik ik er helemaal in, heel geconcentreerd. Vroeger vergat ik dan weleens afspraken. Nu niet meer, want ik krijg een melding van mijn agenda.

‘Als je geen inspiratie hebt, dan maak je het maar’

Natuurlijk loop ik ook weleens vast. Uit ervaring weet ik dat ik het dan beter kan wegleggen en even iets anders moet gaan doen. Als ik het de volgende ochtend open, zie ik het opeens. Dan zie ik wat eraan schort. Die tijd heb je soms nodig maar als het echt moet, lukt het ook. Het is gek, maar zo werkt het. Inspiratie lijkt van buiten te komen maar het is ook kwestie van doorgaan. Het komt ook van binnen. Als je geen inspiratie hebt, dan maak je het maar. Je moet wel beginnen, anders gebeurt er sowieso niets. Ik zoek het niet op bepaalde plekken of in boekjes. Ik wil niet iets afkijken of nadoen. Met namaken komt het nooit goed. Dan probeer je een stijl na te doen die niet bij je past. Liever lees ik de tekst van de opdracht nog eens door. Wat is de essentie? Ik ga er nog een paar keer over nadenken. Kauwen en een metafoor of beeldspraak bedenken.

‘Voor de lunch nemen we echt de tijd, vaak wel een uur’

Het hoogtepunt van mijn werkdag is de lunch. We halen spullen bij de nabijgelegen supermarkt en brood bij de bakker. Meestal schuiven er vijf mensen aan. In de zomer zitten we vaak op het plein, dan schuiven er meer mensen aan. Voor de lunch nemen we echt de tijd, vaak wel een uur. Het is heel leuk en we hebben altijd lol. De ene keer praten we over wat je de dag ervoor hebt gegeten en een andere keer gaat het over hoe we het opwarmen van de aarde kunnen tegengaan. Het gaat over van alles. Het is voor mij het voordeel van met andere mensen in een pand zitten. Ik geniet ervan en vind het heel waardevol dat ze er zijn en dat we alles tegen elkaar kunnen zeggen. Ik heb een eigen bedrijf maar ik heb nooit het idee dat ik er alleen voor sta. Je kunt allerlei dingen tegenkomen in je werk en hier kan ik altijd wel met iemand overleggen.’

Vergelijkbare verhalen