Linda Schlief | Tekstschrijver

Van netwerkgesprek tot meditatiemoment

Linda Schlief (27) werkt nu ruim drieënhalf jaar als tekstschrijver vanuit de studio waar ze ook woont, dichtbij het centrum van Nijmegen. Daarvandaan schrijft en redigeert ze teksten voor allerlei organisaties. Vooral webteksten en zakelijke blogs, maar ook creatieve teksten als columns. Ze publiceert bijvoorbeeld om de week een nieuwe column op Schuinschrijvers.nl. Meer over haar werk zie je op haar website.

‘Het leuke vind ik dat iedereen, en vooral ondernemers, een eigen verhaal te vertellen heeft en dat ik dat voor hen mag doen. Iedereen heeft zijn of haar eigen specialiteit en vakgebied. De laatste jaren ben ik me er steeds bewuster van dat schrijven een vak apart is. Als ik van een klant hoor ‘Ja, zo bedoelde ik het precies!’, dan ben ik blij. Vaak vinden mensen het lastig om hun eigen enthousiasme en kennis concreet en passend over te brengen in een tekst.

Ik ben ervan overtuigd dat teksten op websites of sociale media een hele belangrijke manier zijn waarop mensen met je kennismaken of een relatie met je onderhouden. Je kunt in blogs bijvoorbeeld je kennis delen en laten zien wie je bent en wat je doet, op een manier dat je doelgroep zich aangesproken voelt en weet: bij jou moet ik zijn!

‘Voor afwisseling spreek ik regelmatig af’

Ik vind het heerlijk om vanuit huis te werken, al heb ik wel afwisseling nodig. De eerste jaren werkte ik daarom een paar uur per week in de thuiszorg. Dat bracht meer structuur in mijn week en ik ‘moest er even uit’. Inmiddels doe ik dat niet meer. Ik ben nu fulltime tekstschrijver en zorg voor afwisseling door regelmatig af te spreken met bevriende ondernemers, klanten of mensen die ik beter wil leren kennen. Ook ga ik werken in een café of op een flexwerkplek. Guesthouse Vertoef vind ik bijvoorbeeld een fijne plek. Ze hebben goede koffie en beneden kun je heerlijk rustig zitten werken in een omgeving waar meerdere mensen bezig zijn op laptops. Dat werkt motiverend.

Helaas kan dat nu, door de coronamaatregelen, allemaal even niet. Daar heb ik wel moeite mee. Om productief te blijven heb ik daarom een echt dagprogramma gemaakt, met daarin vaste tijdstippen om op te staan, te eten, ontspannen, wandelen en werken. Hoe minder werk ik heb, hoe moeilijker ik het vind om aan de slag te gaan. Gek genoeg schiet het er dan ook sneller bij in om een rondje te wandelen en te ontspannen. De balans is weg. Hoe drukker ik het heb, hoe productiever en efficiënter ik werk.

‘Door te mediteren focus ik meer op de rust in mijn lichaam’

In deze tijden neem ik wat meer tijd om te ontspannen en creatief bezig te zijn. Ik begin ’s ochtends na mijn ontbijt bijvoorbeeld met een meditatie. Al het nieuws en de onzekerheid van deze tijd kan best overweldigend zijn. Door te mediteren voel ik me rustiger en hierdoor focus ik meer op de rust in mijn lichaam dan op mijn drukke hoofd. Daarna kan ik, met een kop koffie erbij, een paar uurtjes lekker aan de slag voor klanten of wat er op mijn to-do lijstje staat.

Ik woon op een heerlijk plekje aan de Sint Annastraat, met grote ramen. Hierdoor kan ik lekker naar buiten kijken en ik heb veel licht. Mijn studio mag dan uit één kamer bestaan: elke vierkante meter heeft zijn eigen functie en is een ruimte op zich. Zo heb ik een keuken, kantoor, woonkamer en eetruimte in één. De slaapkamer is boven, in de grote hoogslaper boven mijn ‘woonkamer’.

‘Het wijze engeltje en het lampje mogen mij nog even bijschijnen’

Mijn ‘kantoor’ bestaat uit een grote tafel waarvan de helft functioneert als eettafel en de andere helft als bureau, al is die grens niet heel duidelijk. Er staan best veel random dingen op die tafel, zoals een poedelspeeltje dat ik ooit cadeau kreeg en een avocadopit die ik probeer te laten ontkiemen. Er staat ook een bureaulampje met daaraan een engeltje. Deze heb ik geërfd van een lieve dame die ik leerde kennen in de thuiszorg. Ze was een grote inspiratiebron voor mij, dus dat wijze engeltje en het lampje mogen mij nog even bijschijnen. Verder ligt de tafel vol met notitieblokjes, losse papieren en to-do-lijstjes, pennen, en soms een verdwaalde vaatdoek of zelfgemaakte wenskaart. Ik doe mijn best om het enigszins overzichtelijk te maken voordat ik aan de slag ga.

Om te zorgen dat ik geen last krijg van mijn schouders en nek, heb ik mijn laptop op een verhoging staan en een extra toetsenbord ervoor. Onder mijn bureau staat een oude schoenendoos, waar ik mijn voeten op zet. Ik ben namelijk te klein voor mijn bureau en zo creëer ik toch die 90 graden in mijn knieën en ellebogen. Het helpt om mezelf zo te installeren voordat ik ga werken. Ik laat me dan ook minder afleiden door huishoudelijke zaken of mijn smartphone. Sociale media zijn trouwens wel een grote uitdaging voor mij: voor ik het weet zit ik urenlang te scrollen en te klikken, van het ene artikel naar de andere video en een post over dit of dat… Ik moet streng zijn voor mezelf en me aan mijn planning houden.

Soms zit ik ook gewoon op de bank te schrijven, hoor. Vooral als ik een column ga schrijven vind ik het fijn om dat op een relaxte manier te doen. Er liggen daar ook altijd allerlei papieren, tijdschriften en boeken. Ik vind dat gezellig. Boeken maken een huis voor mij compleet. Ook ben ik altijd wel een paar dagen per week bij mijn vriend. Daar werken we dan samen aan de keukentafel. Hij woont in Brakkenstein, met meer natuur in de buurt, én hij heeft een fijne tuin. De natuur helpt om even echt los te komen. Tijdens een wandeling vallen dingen vaak op hun plek en onze hond Bella zorgt voor afleiding.

‘Klassieke muziek schijnt je brein te stimuleren’

Ik heb eigenlijk altijd Radio 2 aan staan, behalve als ik me heel erg goed moet concentreren. Bijvoorbeeld als ik een tekst moet redigeren. Dan zet ik een afspeellijst van Spotify op met klassieke pianomuziek. Ik heb geen verstand van klassieke muziek, maar het moet instrumentaal zijn. Als er namelijk tekst in een liedje zit, kan ik dat niet níet horen. Behalve misschien als het een taal is waar ik écht niets van begrijp. Nederlandse en Engelstalige muziek valt dus sowieso af, maar ook als het Frans, Duits of Spaanstalig is vang ik nog te veel woorden op en word ik afgeleid. Klassieke muziek stimuleert je brein ook, schijnt, en helpt me te concentreren.

Natuurlijk schud ik niet altijd zomaar een tekst uit mijn mouw. Soms lukt het niet meteen als ik het wil. Als ik een blog of zakelijke tekst moet schrijven maak ik vaak een bouwplan: ik geef kopjes aan en ideeën voor wat in welke alinea komt. Ik verzamel alle input die ik heb gekregen van de klant of zelf heb verzameld. Vervolgens laat ik het even los en de volgende dag kan ik het zo invullen: het raamwerk is er al en met een frisse blik schrijf ik het zo. Het moet soms even bezinken.

Het helpt soms ook om juist op papier te gaan brainstormen. Vooral bij creatievere teksten als columns, liedjes of gedichten werkt dit goed. Echt alles opschrijven wat er in me opkomt, blijven ‘klooien’ en op een gegeven moment popt er wel een idee op, een invalshoek of de juiste manier om iets te zeggen. Dat is een leuk proces waarbij je moet vertrouwen dat er echt wel iets komt, ook al is het op het laatste nippertje. Hiermee experimenteer ik nog altijd en ik volg ook regelmatig cursussen in de richting van kleinkunst om hier meer over te leren.’

‘Vooral als ik een column ga schrijven vind ik het fijn om dat op een relaxte manier te doen’

Vergelijkbare verhalen