Van krantenfoto tot koffiemoment
William Moore (52) is sinds 1995 werkzaam als zelfstandig fotograaf, vooral in de regio Arnhem-Nijmegen. Hij richt zich op architectuurfotografie maar maakt ook graag portretfoto’s en bedrijfsreportages. Zijn klanten zijn onder meer reclame- en communicatiebureaus, architecten, overheidsorganisaties, bedrijven en zorginstellingen. William houdt van samenwerken met opdrachtgevers en andere disciplines. Zijn naam komt veelvuldig voor op Wikipedia, maar dat gaat niet over hem. Die ambitie heeft hij ook niet, een eigen Wikipedia-pagina. Hij woont samen met Kitty en zijn dochter. Zijn twee zonen wonen inmiddels op zichzelf. Meer over zijn werk op zijn website.
‘Mijn thuiswerkplek is een kamer op de eerste verdieping. Twaalf jaar geleden was dat de slaapkamer van onze dochter. Nu staat er een bureau en een kast met zooi en fotoboeken. Ook heb ik er enkele achtergrondrolletjes staan, plus een computer en beeldschermen. Het is een ruimte van zo’n 2 bij 3,5 meter. Groot zat. Aan de muur hangt een grote poster van mijn favoriete band Wilco. Verder hangt er een rommelig prikbord met tekeningen, foto’s en persoonlijke dingen. In de hoek staan mijn drumspullen.
Ik ben redelijk chaotisch maar probeer het te structuren. Het zou beter opgeruimd moeten zijn want soms kan ik dingen niet terugvinden. Tijdens mijn werk heb ik vaak ook lekker muziek opstaan, vooral bij het bewerken van foto’s. Dat kan heel goed met muziek. Ik luister dan naar van alles, van jazz, pop, rock, country en soul tot jaren ’80 muziek. Werkmuziek is voor mij geen achtergrondmuziek, dus werken lukt ook prima met jazzmuziek. Als ik een tekst moet schrijven is het lastiger, maar foto’s bewerken doe ik met mijn ogen en handen en dan kunnen mijn oren de muziek wel aan.
‘Het leek me leuk om bij een bureau in huis te zitten’
Ik ben nu 25 jaar zelfstandig fotograaf. Daar zou ik dit jaar eigenlijk nog wat mee moeten doen. Maar wat kun je doen, nu in coronatijd? Kitty en ik wonen nu twaalf jaar in dit huis, sinds 2008. Ik ben begonnen op de kamer waar onze dochter nu slaapt. Tussen 2012 en 2017 had ik een externe werkplek bij een communicatiebureau aan de Nijmeegse Sint Annastraat. Het leek me leuk om bij een bureau in huis te zitten. Je zit dan dichter op het werk en je hebt collega’s. Ik werkte ook geregeld met ze samen.
In 2017 werd het rustiger thuis en kregen we daar meer ruimte. Ik houd wel van verandering en had niet altijd zin meer om naar kantoor te moeten. Ik kreeg de behoefte om weer thuis te gaan werken. Persoonlijk vind ik thuiswerken ook geen probleem. Het is heerlijk om ’s ochtends tot half tien met de krant en koffie te zitten en ik vind het ook niet erg om ’s avonds om half tien nog iets af te maken. Als de deur van mijn werkkamer dicht is, is het werk er niet.
‘Ik vind het leuk om in een andere stad rond te hangen’
Per 1 mei dit jaar deel ik toch weer een kamer met twee anderen, in Arnhem. Ik zit daar samen met Maarten van der Wolf. We werken vaak samen. Hij filmt en ik fotografeer, allebei op het gebied van architectuur. Ik ben nog aan het uitzoeken hoe vaak ik daar wil zitten en hoeveel ik thuis wil werken. Gemiddeld kom ik er nu twee keer per week. Af en toe eruit en daar werken is ook wel fijn. Het is betaalbaar en een mooie locatie in een oud gymnasium met een cafeetje. Het heet De Kleine Campus en ligt nog net in het Spijkerkwartier.
We hebben een redelijk grote ruimte met een lange tafel. Het is een goede plek om mensen te ontvangen. Zo werk ik stiekem toch weer een beetje buitenshuis, maar het is niet zo drastisch als eerst. Daar houd ik het rustig. Ik neem alleen mijn laptop mee. Mijn troep houd ik thuis. Het is een kwartiertje rijden van huis, je bent er zo. Als Nijmeegse fotograaf ben ik hierdoor meer Arnhem aan het ontdekken. Ik vind het wel leuk om in een andere stad rond te hangen. Het zorgt ook voor een ander soort werk, meer met ontwerpers en architecten.
‘Stoppen voor de krant voelde als 40 procent tijdswinst’
Ik heb als freelancer ook voor de krant gewerkt en dat was heel anders. Je kunt dan gebeld worden en direct ergens naartoe moeten. Je moet altijd snel reageren en dezelfde middag het beeld aanleveren. Het is knallen en door. Van de drukte bij de krant werd ik wel onrustig. Vijf jaar geleden ben ik gestopt voor de krant. Ik heb ze dat officieel laten weten, maar het was geen rigoureuze stap. Het werk liep al wel af. In het begin was ik voor 80 procent afhankelijk van de krant, maar toen ik stopte was dat nog maar 20 procent. Je kunt zeggen dat ik 20 procent van mijn omzet heb weggegooid maar dat voelde niet zo. Het voelde als 40 procent tijdswinst.
Ik werk nu in een ander tempo. Nu kan ik mijn werk veel meer van tevoren plannen en het hoeft niet meteen de volgende dag klaar te zijn. Het bewerken van foto’s is ook veel beter te plannen. Dit betekent dat ik lekker tot 9.30 uur aan de koffie kan zitten. Tegelijkertijd moet ik soms ook ergens om 7.00 uur zijn voor het ochtendlicht. Of ’s avonds om 21.00 uur voor het avondlicht. Ik heb altijd interesse gehad in architectuur en ben op een gegeven moment wat gaan doen voor een architectenbureau. Dat beviel goed en ik probeer dat nu meer te doen, naast portretten en bedrijfsreportages.
‘Mijn dag bestaat uit thuiswerken of ik ga op pad voor een reportage’
Het echte werk doe ik buitenshuis, zeg ik altijd. Dat is het maken van beeld. Bewerken van beeld en de administratie doe ik thuis of op kantoor. Mijn dag bestaat uit thuis werken met plannen, administratie en werk afronden of ik ga op pad voor een reportage. Vaak werk ik aan meerdere opdrachten tegelijk en ik volg bouwprojecten langere tijd. Zo ben ik nu anderhalf jaar bezig met een project in Arnhem. Per dag moet ik kijken wat er af moet en waar ik het beste naartoe kan gaan. Bepaalde tijdstippen om te fotograferen zijn van tevoren gepland.
Het zijn dus of fotografiemomenten (filmpje van zijn dochter) of thuiswerkdingen. Dat vind ik het leuke van mijn vak: geen enkele dag is hetzelfde. Als ik thuis werk, kan ik enorm genieten van een kop koffie. Sinds drie jaar heb ik als hobby om mijn eigen koffieboontjes te malen en goede koffie te zetten. Ik heb er speciaal een espressoapparaat voor aangeschaft. Ook kan ik thuis rustig lunchen. Of ik zet om vijf uur alvast het eten op. Als ik thuis ben, kook ik. Ik vind het heerlijk om te gaan koken en dan ’s avonds iets af te maken. Het is ook fijn om na twee uur achter de computer even de was op te hangen. Ik vind dat een fijne afleiding. Twee uur zitten is de max.’
